Perfectionisme weegt zwaar! Het is als een gewicht dat je kennelijk onbewust bij je draagt. Waar je mee gaat slapen en mee op staat. Door dit gewicht continue mee te dragen, verwaarloos je jezelf als het ware. Dit kan leiden tot klachten, langdurige stress en zelfs tot burnout ( je verdrinkt jezelf in het werk, maar het is vooral de manier waarop je ermee omgaat). De voedingsbodem voor een burnout is gecreëerd.
“Ons denken is de dienaar van het voelen”.
Mensen met perfectionisme zijn dan ook vaak doorgedreven denkers. Hoe ontstaat perfectionisme?
Een kind komt op de wereld als een vrij kind, zonder patronen. Het leert snel dat het meer en beter moet, en sneller. De wereld waarin we leven legt heel veel druk en wordt hoe langer hoe groter. Een mens moet enorm veel aankunnen en een deel daarvan leggen we ons zelf op. ‘Moeten’ komt altijd maar terug. Er is geen tijd meer voor ‘me-time’, om te herstellen door middel van bijvoorbeeld ontspanning.
Perfectionisme ontstaat wanneer een kind hoort dat iets niet goed is of zo werkt niet werkt. Er ontstaat een angst om niet goed gevonden te worden. Kinderen passen zich over het algemeen vervolgens makkelijk aan en doen alles om aanvaard te worden, bevestiging te krijgen voor het goede gedrag. Dit is bevestigingsdrang.
Dat betekent dat we uit evenwicht raken, tussen:
- Denken en voelen (aanvoelen, creativiteit)
- Ratio en intuïtie
- Rechter en linker hersenhelft
Het vrije kind wordt door de angst een braaf kind, en kan gaan verkrampen. Er zijn allerlei redenen om te verkrampen, en het gedragspatroon tot perfectionisme te ontwikkelen. Door grote en kleine trauma’s op te lopen:
- Overdracht van ouder(s) naar het kind
- Samenleven met een narcistische ouder
- Sterke druk om (beter) te presteren
- Behoefte aan meer affectie
- Gevoel te moeten zorgen
- Uit je comfortzone gehaald worden (zoals een verhuizing)
- Traumatische ervaring
- Gepest worden
Sommige kinderen hebben een voedingsbodem voor het patroon, zijn hiervoor gevoeliger en andere blijkbaar niet, zoals (hoog)sensitieve en (hoog)begaafde kinderen. De meeste mensen kunnen wel aanduiden wanneer ze het ontwikkeld hebben en door welke omstandigheden. Het komt niet van de ene dat op de andere moment, het is een proces waarbij het vrije kind zich terugtrekt. Iemand ontwikkelt perfectionisme en gaat meer rekening houden met anderen.
Bijna altijd in de pubertijd, wanneer kinderen niet konden puberen of kinderen met met een zware pubertijd. “Ik weet van binnen dat ik niet ok ben, heb uitstelgedrag, faalangst, schoolresultaten zijn niet ok, …”
Kinderen worden vervolgens een vrije volwassen, althans dat denken we. Lichamelijk zijn we volwassenen maar mentaal, innerlijk, blijven we onszelf geselen. Onvrij in het leven, gebonden door het perfectionisme. Perfectionisme is een patroon (net zoals autorijden). Het wordt gestuurd vanuit ons onderbewuste. Het houdt zichzelf in stand via ‘moeten’ en/of ‘schuldgevoelens’. Perfectionisme is een kluwen van allemaal zaken die eigenlijk niet leuk zijn. Het is een vorm van controledrang. Een perfectionist denkt geen keuze te hebben, omdat het zo heel sterk aanwezig is. Wil je hierover meer weten, lees dan eens het boek van Marcel Hendrickx.